Anxhela Peristeri - Albania

Zoti nuk ma fal!

Jeta si në përrallë më kish llastuar
Lart në qiell si një yll jetoja unë
Qeshja si e marrë kur ti rënkoje
E pashpirt, vetëm veten doja shumë

Zoti nuk ma fal
Bota mbi mua ra
Më ike ti, më ikën miqtë
As dritë nuk ka
Zoti nuk ma fal
T'thirra por zë nuk kam
Lotët mbledhur në dorë
Të ndryshkur janë

Se të kërkoja nëpër zemra bosh
Dhe e kuptoja asgjë nuk më josh
E vetme jam
Po, e vetme jam

Kur unë rënkoja, qeshje si i marrë
E meritoja unë të hiqem zvarrë
Fajtore jam
Po, fajtore jam

Zoti nuk ma fal
Bota mbi mua ra
Më ike ti, më ikën miqtë
As dritë nuk kam
Zoti nuk ma fal
T'thirra por zë nuk kam
Lotët mbledhur në dorë
Të ndryshkur janë

Бог мне этого не простит!

Я жила, как в сказке, но это меня испортило,
Я жила, словно я звезда высоко в небесах,
Смеялась, как безумная, когда ты плакал,
Бессердечная, я любила только саму себя.

Бог мне этого не простит,
Тяжесть всего мира упала на меня,
Ты оставил меня, мои друзья оставили меня,
Не осталось даже света.
Бог мне этого не простит,
Я звала тебя, но утратила голос,
Я собираю в ладонях
Свои заржавевшие слезы.

Я искала тебя в пустых сердцах
И поняла, что ничто меня уже не прельщает,
Я одна,
Да, я совсем одинока.

Когда я плакала, ты смеялся, как безумный,
Я заслужила ползать на коленях,
Да, я виновата,
Признаю, вина на мне.

Бог мне этого не простит,
Тяжесть всего мира упала на меня,
Ты оставил меня, мои друзья оставили меня,
Не осталось даже света.
Бог мне этого не простит,
Я звала тебя, но утратила голос,
Я собираю в ладонях
Свои заржавевшие слезы.